Inleiding
De Stichting StiBCO is in december 1988 opgericht met als doelstelling:
“De stichting heeft als doelstelling het belangeloos bevorderen van kinderen, jongeren en hun ouders met betrekking tot de cognitieve, sociale, emotionele en affectieve ontwikkeling, onder meer door het bestuderen, ontwikkelen en verspreiden van het concept Mediërend Leren onder volwassenen, waaronder professionals, en alle daarbij behorende inzichten, theorieën en methodieken. De stichting beoogt niet het maken van winst”.
De stichting wil dit doel bereiken door het ontsluiten van het gedachtegoed en concept van Mediërend Leren door onder meer:
het in samenwerking met erkende opleidingsinstituten verzorgen van trainingen, lezingen en cursussen op basis van het concept Mediërend Leren;
het creëren van ondersteunings- en begeleidingsmogelijkheden voor diegenen die met het concept Mediërend Leren werken;
het initiëren van (evaluatie) onderzoek in samenwerking met het wetenschappelijke onderwijs;
het verzorgen van publiciteit;
en alles wat met het vorenstaande verband houdt en daartoe bevorderlijk is.
Missie
Uit deze algemene doelstelling, komt de specifieke missie van StiBCO voort:
“Het opleiden en begeleiden van verzorgers (ouders/docenten/medewerkers van instellingen), die werken met mensen met achterstanden in hun ontwikkeling, of juiste een forse voorsprong hebben, of mensen met een gedragsmatige of cognitieve probleem, opdat zij zich, in emancipatorische zin, verder kunnen ontwikkelen, zodat zij zo optimaal mogelijk kunnen participeren in de samenleving”.Ontwikkelen en leren doe je samen Stichting StiBCO
Hiervoor ontwikkelt en verspreidt StiBCO concepten, methoden en instrumenten die passen binnen een sociaal-constructivistisch ontwikkelend perspectief (gebaseerd op L. Vygotsky en o.a. verder uitgewerkt door P. Klein. D. Tzuriel, C. Haywood, R. Feuerstein). Kenmerkend voor ‘ontwikkelingsgericht’ opvoeden en onderwijzen, is de nadruk die wordt gelegd op het verwerven van leer- en denkstrategieën (cognitieve functies en executieve functies) samen met een volwassene of leeftijdgenoot, binnen een betekenisvolle en liefdevolle leeromgeving.
Contextualisme, sociaal constructivisme en Mediërend Leren
Binnen de ontwikkelingspsychologie zijn meerdere wereldbeelden en mensvisies te onderscheiden. Mediërend Leren vindt aansluiting bij het contextualisme. Binnen het contextualisme wordt ervan uitgegaan dat de context (of de omgeving) waarin iets of iemand zich bevindt of iets tot stand is gekomen, van beslissende invloed op die- of datgene is. Deze omgeving en de bijbehorende sociale processen zijn binnen Mediërend Leren dan ook van essentiële betekenis voor de ontwikkeling van een mens.
Daarmee schaart Mediërend Leren zich onder de leertheorie van het sociaalconstructivisme:’ In het sociaal-constructivisme gaat men ervan uit dat de sociale omgeving van essentieel belang is voor de ontwikkeling en het leren van mensen. Door de duidingen, opvattingen reacties etc. van de sociale omgeving construeert ieder mens op zijn eigen wijze kennis. Vervolgens wordt deze ‘nieuwe’ kennis ook weer gespiegeld aan de opvattingen en meningen van anderen. Bij Mediërend Leren wordt er door opvoeder en individu samen gekeken naar wat goed voor hem is in plaats van dat de opvoeder voor het individu besluit wat goed voor hem is.
Het sociaal constructivisme gaat ervan uit dat mensen zelf betekenis verlenen aan hun omgeving en dat sociale processen hierbij een prominente rol spelen.
Artikel: Het concept Mediërend Leren de achtergronden en de 5 theoretische concepten waarop het is gebaseerd.